Piękny, romantyczny, wzruszający.
On kochający, Ten
Przy Niej zawsze trwający.
Miłość na swej drodze spotykają
Cisza, spokój. Tylko bicie ich serc.
Za ręce się trzymają,
Teatr razem odwiedzają.
Tam anioły sztukę odgrywają.
Rodzą się, kochają i umierają.
Człowiek żyje by kochać.
Każdego miłość może opanować.
Nikt nie może uciec przed nią.
Każdego miłość może opanować.
W najmniej spodziewanym momencie.
Oni też mogą się zakochać,
Co brną dalej w tym śnie.
Sami już wiedzą,
Czy to tylko przyjaźń czy też miłość.
O nic się nie boją.
Widzą siebie w dali,
Szczęśliwi, w sobie zakochani.
Myślą „kocham”.
Nagle On chwyta Ją za dłoń.
Kruszyna zimna cała,
Wtulić się w Niego chciała.
Sprawdzić czy Jego serce dla Niej może bić.
Już wiedzą co się z nimi dzieje.
Cały czas posiadają nadzieję.
Jak te anioły w teatrze.
Będą kochać wiecznie?
To wiedzą tylko Oni.
Na każdego przyjdzie pora,
Miłość może nas opanować.
Możemy się zakochać.
Mieć tę jedyną, swoją połowę.
A Oni nadal trwać będą.
Obudzą się razem przy sobie.
Mając swoje połówki obie.
Będą sobą we dwoje.
Na zawsze razem.
Zakochani w sobie.
~ Kornelia L.
Bardzo piękny wiersz. Cieszę się, że chcesz dzielić się z nami swoimi wierszami.
OdpowiedzUsuń